قوله تعالى: للذین یوْلون ایشانراست که سوگند خورند منْ نسائهمْ از زنان خویش دور بودن را و باز ایستادن را از رسیدن بایشان، تربص أرْبعة أشْهر درنگ چهار ماه فإنْ فاو اگر باز آیند فإن الله غفور رحیم (۲۲۶) الله آمرزگارست و بخشاینده.

و إنْ عزموا الطلاق و اگر عزم کنند طلاق دادن را فإن الله سمیع علیم (۲۲۷) خداى شنوا است سوگند را و داناست عزیمت را.

و الْمطلقات زنان طلاق داده یتربصْن بأنْفسهن درنگ کنند بتن خویش ثلاثة قروء سه پاکى و لا یحل لهن و نه رواست زنان را أنْ یکْتمْن که از بهر شتافتن را به تزویج پنهان دارند ما خلق الله فی أرْحامهن فرزندى که خداى در رحم ایشان آفرید، إنْ کن یوْمن بالله و الْیوْم الْآخر اگر با خداى گرونده‏اند و بروز رستاخیر، و بعولتهن و شوهران ایشان أحق بردهن فی ذلک حق‏تراند و سزاوارتر بایشان از شوى دیگر تا عدت بنگذرد، إنْ أرادوا إصْلاحا اگر خواهند که آشتى کنند و لهن مثْل الذی علیْهن و زنان را بر مردان همچنانست که مردان را بر زنان از پاک داشتن خویش و خوش داشتن بالْمعْروف بر اندازه توان و للرجال علیْهن درجة و مردان را بر زنان در معاملت یک درجه افزونى است و الله عزیز حکیم (۲۲۸) و خداى توانا است دانا.